Praten is niet voldoende als het gaat om een thema als diversiteit in de gezondheidszorg. Je moet ermee aan de slag! Maar toch is ‘praten’ wat we al dertig jaar voornamelijk doen. De uitvoering in de praktijk - om echt werk van diversiteit te maken - lukt niet of in zeer bescheiden mate. Dat is opmerkelijk. Want iedereen is er wél van overtuigd dat een organisatie waarin de diversiteit van de samenleving weerspiegeld wordt, op alle plekken en in alle disciplines, een belangrijke voorwaarde is voor een kwalitatief goede dienstverlening. Iedereen weet ook dat diversiteit aan medewerkers en vrijwilligers nieuwe inzichten oplevert, dat cliënten en patiënten beter worden begrepen. Dat medewerkers en vrijwilligers elkaar scherp houden.

Waarom lukt het dan toch niet om het in de praktijk te brengen? En vooral, wat zouden we moeten doen om diversiteit in organisaties tot een succes te maken?

Om te beginnen zouden we moeten stoppen met het schrijven van allerlei nota's en notities om het belang van diversiteit te benadrukken. Dat is al uitgebreid uitgesproken door iedereen die met dit thema te maken heeft. Nieuwe notities en onderzoek zijn te vaak een vlucht naar voren om niet te hoeven handelen.

Verder zou elke organisatie zich moeten afvragen wat de factoren in de eigen organisatie zijn die belemmeren dat ‘diversiteit’ in de praktijk plaatsvindt. Eindverantwoordelijken in die organisaties moeten deze vraag ook aan zichzelf stellen. Tenslotte mag je juist van hen verwachten dat zij het voortouw nemen om hun organisatie echt te verbinden met een land dat sterk verandert. Staat in de missie van de organisatie die zij leiden niet vaak dat zij er voor iedereen zijn en dat elk mens uniek is?

Tegelijkertijd is het ook de moeite waard te kijken naar andere factoren. Zoals naar de werving van medewerkers en vrijwilligers. Zijn er bijvoorbeeld bij een beperkte instroom van kandidaten met een migratieachtergrond redenen aan te wijzen waarom dit zo is? Zijn hun sollicitatiebrieven niet uitnodigend genoeg of is hun netwerk te beperkt? En zo zijn er meer vragen te stellen. Maar soms ook zijn er interne, vaak onbedoelde, belemmeringen die in de weg staan dat de diversiteit aan medewerkers een weerspiegeling is van de samenleving.

Willen we van diversiteitsbeleid een succes maken, dan moeten we met open vizier eerst naar onszelf kijken. Doen we dat niet, dan ben ik bang dat het wederom alleen bij praten zal blijven. En dat kunnen we ons al lang niet meer veroorloven. Een gezondheidszorg die zich in de volle breedte inzet voor diversiteit, werkt aan kwaliteit van zorg en draagt bij aan integratie van iedereen binnen onze diverse samenleving. Laten we er samen werk van maken. Nu!